R4 Oorlogsvideospellen die niet hetzelfde resultaat leveren

Hetzelfde idee zou kunnen gebruikt worden en resulteren in een verschillende lot voor elk r4 videospel dat gemaakt wordt.

Shadow Complex is vergelijkbaar met een aantal andere populaire shooter games. Hier moet u een geheim ondergronds leger vernietigen, dat wel eens aan de bron zou kunnen liggen van een volgende Amerikaanse burgeroorlog. In Wolfenstein krijgt u de kans om te schieten op elke Nazi die uw pad kruist door middel van een mooi gamma van sciencefiction wapens in WO-stijl. Hoewel de verhaalbasis en de flexibele benadering van het spel misschien wat zenuwslopend is, wordt dit goed gemaakt met de hulp van de brandbestrijdende scènes.

Er was behoefte aan een pauze in de overbelasting van WO I en II oorlogsspellen. Call of Duty: Modern Warfare slaagt daarin. En uit de naam kun u afleiden, dat het spel komaf gemaakt heeft met de pijnlijk herhalende type spellen van 1940. Het geeft een nieuwe kijk op de moderne manier van oorlogvoering, waarbij u in het midden van de actie geplaatst wordt, en een voorproefje krijgt van wat zou kunnen zijn, in plaats van u enkel te laten denken dat de goede mensen er altijd ongedeerd vanaf komen. In Hour of Victory, zijn de namen erg cliché en generiek, waardoor u realiseert dat dit vergelijkbaar is met zoveel van die spellen op basis van de Tweede Wereldoorlog die niets anders doen dan proberen geld op de strijken door de roem van Call of Duty en dergelijke. Maar Hour of Victory faalt volkomen in deze poging.

Sommige r4 videospellen slagen, terwijl anderen dood verklaard worden wegens gebrek aan creativiteit en plezier.